ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Ασπεργίλωση
Η Ασπεργίλωση είναι η νόσος των αναπνευστικών οδών, προκαλούμενη από μύκητες της μούχλας, που ανπτύσσοναται σε σαπισμένες τροφές, μουχλιασμένα κόπρανα, υγρές γωνιές του κλουβιού –ιδιαίτερα γύρω από τη μπανιέρα- και προσλαμβάνονται από το πουλί. Πουλιά εξουθενωμένα από ασθένειες, αναπαραγωγή και πτερόρροια, νοσούν ευκολότερα από ό,τι τα υγιή κι ανθεκτικά. Τα νεαρά είναι πιο ευάλωτα, αφού δεν έχουν αναπτύξει πλήρως το ανοσοποιητικό τους. Οι μύκητες αυτοί σχηματίζουν στον φάρυγγα, τους αεραγωγούς και τους αερόσακους κυκλικές αποικίες σαν χλόη, που μπορούν να εξαπλωθούν ευρέως. Τα προσβεβλημένα πουλιά ασθμαίνουν και τέλος αναπνέουν πολύ βαριά με ανοιγμένο ράμφος. Οι αναπνευστικές οδοί μπορεί να φράξουν τόσο πολύ από τους μύκητες, ώστε τα πουλιά να πνιγούν. Προληπτικά μπορούμε να σώσουμε τα πουλιά μας, προσέχοντας να μην δημιουργηθούν εστίες κατάλληλες για την ανάπτυξη αυτών των μυκήτων. Αντιμυκητιακά φάρμακα, όπως η ιτρακοναζόλη, κετοκοναζόλη, τερμπιναφίνη, φλουκυτοκίνη, και η αμφοτερικίνη Β, μπορεί να χορηγηθούν από το στόμα, τοπικά με ένεση, ή σπρέι, ανάλογα με το φάρμακο. Επίσης το Nystatin.
Καντιντίαση
Πρόκειται για μια ύπουλη ασθένεια που προκαλείται από έναν ζυμομύκητα ο οποίος παλλαπλασιάζεται στην πεπτική οδό και αλλού όπως το ράμφος και το αναπνευστικό γενικότερα. Η κατιντίαση είναι πιο συχνή στα νεαρά πουλιά που το ανοσοποιητικό τους είναι ακόμα αδύναμο. Αιτίες είναι η αλλαγή της φυσιολογικής χλωρίδας του πεπτικού συστήματος, η παρουσία και άλλων λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένης της ευλογιάς ή Trichomonas? Άλλα προβλήματα υγείας, όπως τραύματα ή εισπνοή καπνού, και το άγχος. Η βιταμίνη Α αποτελεί ασπίδα προστασίας για τα πάντα καθώς αυξάνει την αντίσταση του πουλιού σε λοιμώξεις και σε κάποια παράσιτα. Όταν ο μύκητας ΅ χτυπήσει ΅ παρατηρείται στα περιττώματα ένα γκριζωπό-λευκό στρώμα σαν μεμβράνη. Λοιμώξεις του ράμφους εμφανίζονται συχνά και ένα γλοιώδες υγρό βγαίνει από το στόμα. Οι λοιμώξεις αυτές μπορεί να προκαλέσουν παλινδρόμηση, ανορεξία, καθυστέρηση στην κένωση των περιττωμάτων, διόγκωση ή φουσκώμα, βλέννα-γεμάτη ακαθαρσίες, και την πιθανή ενσφήνωση των καλλιεργειών. Η θεραπεία απαιτεί την κατάργηση όλων των παραγόντων κινδύνου, όπως το στρες, η κακή διατροφή, κακή υγιεινή, ή την παρουσία άλλων νόσων. Έμφαση πρέπει να δοθεί στην ποιότητα διατροφής και την υποστήριξη του ανοσοποιητικού . Η δίαιτα θα πρέπει να στερείται τη ζάχαρη και λίγο έως καθόλου φρούτα μέχρι ο μύκητας να εξολοθρευτεί. Ένα καθαρό περιβάλλον θα βοηθήσει στην επίλυση αυτής της νόσου - την ποιότητα του αέρα και το νερό (ατμό-αποσταγμένο). Αντιμυκητιακά φάρμακα που συνταγογραφούνται συχνά περιλαμβάνουν νυστατίνη, φλουκυτοκίνη, κετοκοναζόλη (Nizoral) και (Fungoral), φλουκοναζόλη, Diflucan, και η ιτρακοναζόλη. Για τη θεραπεία από το στόμα ή το δέρμα λοιμώξεις, χρησιμοποιούμε αλοιφή που περιέχει αμφοτερικίνη Β.Επιπεφυκίτιδα
Ο καπνός, το ρεύμα αέρα, ατμοί και αναθυμιάσεις της κουζίνας ή σπρέι και απολυμαντικά μέσα, ακόμα και ένας κόκκος άμμου ή άγανο , είναι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν επιπεφυκίτιδα. Τότε δημιουργείται φλεγμονή στο μάτι η οποία επιδεινώνεται με το τρίψιμο στο κλουβί ή με το νύχι μέχρι να τρέξουν δάκρυα κι έτσι προκαλείται πυώδης φλεγμονή. Αν η επιπεφυκίτιδα είναι ήπιας μορφής. Μπορείτε να βάλετε κομπρέσες με χαμομήλι ή διάλυμα βορικού οξέος με ένα πανάκι που δεν χνουδιάζει. Αν η φλεγμονή είναι σοβαρή τότε χρειάζεται αντιβιοτική αλοιφή.
Αν παραμεληθεί η αγωγή, τότε εξελίσσεται σε χρόνια επιπεφυκίτιδα και οι απεκκρίσεις να κάνουν όλο το κεφάλι υγρό και άπτερο.
Απόφραξη του ορροπύγιου αδένα
Αιτία για να μην λειτουργεί κανονικά ή καθόλου ο ορροπύγιος αδένας - που είναι στη βάση της ουράς- είναι βρωμιά, τραυματισμός ή επειδή το λίπος δεν αποβάλλεται με αποτέλεσμα αυτός να διογκώνεται. Αν έχουμε απόφραξη τότε το πτέρωμα του πουλιού γίνεται με τον καιρό πιο θαμπό και όχι τόσο αδιάβροχο όσο χρειάζεται. Τομή θα χρειαστεί σε σοβαρή περίπτωση.
Πανώλη
Η πανώλη των πουλερικών γνωστή και ως Newcastle disease(ND), είναι η ίωση που προσβάλλει ένα μεμονωμένο πουλί ή ολόκληρο το κοπάδι. Η ασθένεια μεταδίδεται συχνά με άβραστα κελύφη αυγών κότας ή μετρίως βρασμένα, αλλά και από άλλα άγρια πουλιά που μπορούν να κουτσουλίσουν σε κοντινό μέρος.
Στην πανώλη διαπιστώνονται τα εξής συμπτώματα: δύσπνοια, ανορεξία, υδαρής διάρροια, πυρετός, υγρά μάτια με διογκωμένους τους επιπεφυκότες και προπαντός διαταραχές ισορροπίας, που στη συνέχεια μετατρέπονται σε σε συστροφή του κεφαλιού, αβεβαιότητα στο πέταγμα που καταλήγει να στριφογυρίζει και να παραλύει. Μερικά πουλιά μπορεί να έχουν τα συμπτώματα αυτά για εβδομάδες σε λίγη ή πολύ έντονη μορφή, άλλα πάλι να πεθαίνουν σε μια μέρα.
Δεν υπάρχει θεραπεία.
Είναι όμως δυνατή η προληπτική ανοσοποίηση. Με το πόσιμο νερό, μπορεί να δοθεί στο πουλί ζωντανό εμβόλιο με κατεψυγμένους ιούς από έμβρυα αυγών όρνιθας. Αναπτύσσονται τότε αντισώματα κατά του ιού αυτού, όπως στον άνθρωπο με το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας που καταπίνεται. Τέτοιο εμβόλιο είναι το NC Vaccine. Δεύτερος εμβολιασμός στο 6άμηνο.
Ευλογιά
Είναι μία από τις πιο επικίνδυνες ασθένειες. Οφείλεται σε ιό που προσβάλλει αποκλειστικά τα καναρίνια, συγγενικά είδη σπίνων και τα σπουργίτια.. Μεταδίδεται από πουλί σε πουλί και τα κουνούπια. Η ευλογιά ως σύμπτωμα έχει πολύ διαφορετικές εικόνες. Πιο συχνά είναι τα πραγματικά εξανθήματα με τη μορφή μικρών λευκών όζων και φουσκαλών στις γωνίες του ράμφους, τα βλέφαρα, τα πόδια, στο στέρνο, το δέρμα των πτερυγίων, αλλά και σε άλλα μέρη του σώματος. Σε άλλη μορφή, η γλώσσα, τα τοιχώματα του φάρυγγα κι άλλοι βλεννογόνοι, αποκτούν χονδρές λευκωπές μεμβράνες. Το είδος αυτό της ευλογιάς λέγεται και διεφθερίτιδα.
Οι μεμβράνες μπορεί να γίνουν τόσο χονδρές, ώστε το πουλί να έχει έντονη δύσπνοια, ακόμα και να πάθει ασφυξία. Το πουλί αναπνέει τρίζοντας, με θόρυβο και ρόγχο.. Προσπαθεί να τραβήξει διαρκώς τη συνεκτική βλέννα, κάτι που δεν καταφέρνει. Ο ιός πολλαπλασιάζεται πολύ γρήγορα και δηλητηριάζει το σώμα του πουλιού. Σε μερικές περιπτώσεις συμβαίνει και αιφνίδιος θάνατος του πουλιού, που πριν 24 ώρες ήταν τελείως υγιές. Δεν υπάρχει θεραπεία.
Όσα πουλιά δεν έχουν κολλήσει, πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα και να τους παρασχεθούν βιταμινούχα σκευάσματα για την ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού. Αλλιώς βοηθάει μόνο ο προληπτικός εμβολιασμός κατά της ευλογιάς.
Σε κάποια εκτροφεία ενδεχομένως να υπάρχουν οι λεγόμενοι φορείς, δηλ. πουλιά που πέρασαν την ασθένεια και είναι ανθεκτικά. Αποβάλλον όμως διαρκώς τον ιό. Αν αγοράσετε καινούργια πουλιά, κρατήστε τα σε καραντίνα για
3-4 εβδομάδες προληπτικά. Το εμβόλιο της ευλογιάς δεν είναι παντού γνωστό ή και επιτρεπτό. Αυτό γίνεται στη φτερούγα των νεοσσών σε ηλικία περίπου ενός μηνός
και είναι το Paximune C. Η δασολογία για κάθε πουλί είναι 0,01ml.
Πουλιά προσβεβλημένα από Ευλογιά.
Κοκκιδίωση
Τα κοκκίδια είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί, που συχνά ζουν στα έντερα των καναρινιών. Πολλαπλασιάζονται εκρηκτικά, όταν το πουλί είναι εξασθενημένο. Σ¨ αυτή την περίπτωση μπορεί να προκαλέσει αιφνίδιο θάνατο, πριν ακόμα χορηγηθεί φάρμακο. Συνήθως όμως το πουλί ΅ αργοπεθαίνει΅, τριγυρίζει με φουσκωμένο φτέρωμα, έχει διάρροια, αποκτά φαινομενικά όλο και πιο χοντρό σώμα, ενώ ταυτόχρονα αδυνατίζει. Τα έντερα είναι πρησμένα και ματωμένα και συχνά ορατά διαμέσου του δέρματος της κοιλιάς.
Για θεραπεία συνίσταται σουλφοναμίδη ή σκεύασμα σουλφοναμίδης – αντιβιοτικού, όπως για π.χ. το Cordinal, κ..α.. Το καλύτερο είναι μετά να προσφέρεται πολυβιταμινούχο σκεύασμα. Τα πιο σημαντικά προληπτικά μέτρα είναι η καθαριότητα και η τακτική απολύμανση.
Αν αγοράσετε καναρίνια στα τέλη καλοκαιριού από ακάθαρτους κλωβούς, τότε να είστε σίγουροι ότι μεταφέρετε πουλιά με κοκκίδια.
Ακάρεα των αερόσακων
Αυτά είναι ακάρεα που ζουν στον αεραγωγό, τους αερόσακους, αλλά και στους πνεύμονες και άλλα όργανα του πουλιού και του απομυζούν αίμα και εκκρίσεις. Τα ακάρεα στους αερόσακους και τον αεραγωγό, προκαλούν φτάρνισμα και βήχα. Το πουλί χάνει τη φωνή του και αρχίζει όλο και πιο δυνατά να σφυρίζει κα να ρογχάζει. Τελικά αναπνέει πολύ δύσκολα και κάνει κοπιαστικές προσπάθειες να καταπιεί για να ελευθερώσει τον αεραγωγό. Βγάζει βλέννα με σκούπισμα στο κλαδί ή με κυκλικές κινήσεις. Όταν η ασθένεια είναι βαριάς μορφής, το πουλί κάθεται φουσκωμένο, προσβάλλεται από πνευμονία και πεθαίνει. Κατά την θεραπεία με σπρέι, το πουλί βήχει πολύ δυνατά και προσπαθεί να κάνει εμετό, κάτι που δείχνει ότι τα ακάρεα θανατώνονται και κινούνται βίαια. Τυχαίνει καναρίνια με ισχυρή προσβολή από ακάρεα, μετα την αγωγή με σπρέι να βγάζουν με το βήχα ολόκληρο σβώλο από ακάρεα. Υπάρχουν προϊόντα όπως το Blattanex-Strips που είναι αιωρούμενες ταινίες, σαν αυτές που υπάρχουν για τις μύγες, που απελευθερώνουν αέριο αβλαβές για το πουλί, θανατηφόρο όμως για τα ακάρεα.
Το πιο δραστικό είναι το Neguvon το οποίο όμως ανήκει στα φάρμακα που απιτούν συνταγή γιατρού. Η όποια θεραπεία για τα ακάρεα, πρέπει να επαναληφθεί μετά από συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, για να θανατωθούν όλα τα ακάρεα που εκκολάφθηκαν στο μεταξύ. Επειδή ακόμα και μεμονωμένα πουλιά, πάσχουν ξαφνικά από άκαρι των αερόσακων, γίνεται η υπόθεση ότι όλα τα πουλιά στα οποία δεν έχει γίνει αγωγή, φιλοξενούν αυτό το άκαρι. Μολύνονται μάλλον από τους γονείς τους κατά το τάισμα. Πολλαπλασιάζοναται όμως συνήθως όταν το πουλί είναι εξασθενημένο, π.χ. από την πτερόρροια ή την αναπαραγωγή. Συνιστάται λοιπόν να γίνει αγωγή σε όλα τα πουλιά.
Σαλμονέλωση (εντερική νόσος)
Στην τροφή, ιδιαίτερα στα χορταρικά και την τροφή ανάπτυξης, όπως και στο νερό, μπορεί να υπάρχουν τα παθογόνα αίτια αυτής της ασθένειας, οι σαλμονέλες, που ανήκουν στα βακτήρια. Σαλμονέλες μπορούν να μεταδώσουν μύγες, σπουργίτια, περιστέρια, κύρια οι κουτσουλιές κοντά σε χώρους που φιλοξενούνται ωδικά, όπως επίσης ποντίκια και αρουραίοι, ιδιαίτερα όταν έχουν πρόσβαση στις τροφές. Κατά πάσα πιθανότητα η σαλμονέλωση είναι η πιο συχνή λοιμώδης νόσος στα ωδικά, τα οποία είναι πολύ ευαίσθητα σ΄αυτήν. Συνήθως κατά το τέλος του καλοκαιριού, όπου ο καιρός είναι ζεστός και υγρός και σε συνάρτηση με την πτερόρροια, τον υπερπληθυσμό, αλλά και το νεαρό της ηλικίας αρκετών πουλιών, ευνοείται ο πολλαπλασιασμός της σαλμονέλας, που μπορεί να πάρει μορφή επιδημίας. Άμεσα πρέπει να χορηγηθεί αντιβιοτικό με σουλφοναμίδη ή φουραζολιδόνη. Το Cordinal, σκεύασμα σουλφοναμίδης, είναι ιδιαίτερα δραστικό κατά της σαλμονέλας.
Δυσκοιλιότητα
Στα καναρίνια παρουσιάζεται δυσκοιλιότητα, κυρίως όταν τρώνε φτερά, με αποτέλεσμα να σταματήσει η πέψη. Αν τα πουλιά για κάμποσες μέρες δεν πήραν κανενός είδους μεταλλικά στοιχεία, παίρνουν σε κάποια άλλη στιγμή υπερβολικά μεγάλες ποσότητες και μπορεί επίσης να προκληθεί δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα γίνεται αντιληπτή με τις πιεστικές κινήσεις του πουλιού. Επίσης ¨σκαλίζει ¨ την αμάρα. Κάθεται με φουσκωμένο φτέρωμα, χωρίς να χώνει το κεφάλι κάτω απ΄τα φτερά. Σε τέτοια περίπτωση επαλείψτε την περιοχή της αμάρας με χλιαρό μαγειρικό λάδι. Σε σοβαρές περιπτώσεις δίνουμε στο πουλί μια σταγόνα ρετσινόλαδο ή παραφινέλαιο στην άκρη του ράμφους. Βοηθούν επίσης μεγάλες ποσότητες βιταμίνης του συμπλέγματος Β στο νερό, φρούτα και λαχανικά.
Προσοχή!!! Κατά την δυστοκία και την διάρροια το πουλί έχει τα ίδια συμπτώματα. Στην πρώτη όμως φαίνεται ή ψηλαφείται η καμπύλη του αυγού, ενώ στη διάρροια το πουλί ταλαντεύεται περισσότερο και τα φτερά της αμάρας και της ουράς, είναι λερωμένα.
Κύστες
Σε καναρίνια όπως τα: Crested, Norwich & Gloster που πρέπει να έχουν κάπως γεμάτη εμφάνιση, παρουσιάζονται κύστες. Λόγω λοιπόν αυτής της ιδιομορφίας, τα φτερά των πουλιών αυτών, έγιναν μακρύτερα και μαλακότερα. Μερικά δεν μπορούν να βγουν πια φυσιολογικά, τυλίγονται κάτω από το δέρμα και σχηματίζουν ογκίδια. Αυτά φαίνονται και προπαντός ψηλαφώνται. Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι κύστες δεν ενοχλούν το πουλί. Κάποιες όμως μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές και οδυνηρές φλεγμονές. Ένας κτηνίατρος μπορεί να τις αφαιρέσει, όμως σίγουρα θα ξαναεμφανιστούν. Εάν δεν παρουσιάσουν φλεγμονή, καλύτερα να μην αφαιρούνται.
Κρυολόγημα
Τα καναρίνια κρυολογούν συνήθως από ρεύματα αέρα. Το πουλί έχει τα ίδια συμπτώματα με τον άνθρωπο: βήχα, συνάχι, φτάρνισμα, ακόμα και συνάχι. Ενδεχομένως να έχει και πυρετό. Κάθεται με φουσκωμένο φτέρωμα και τρέμει. Το φέρνουμε κοντά σε ζέστη και του παρέχουμε σουλφοναμίδη, γιατί αλλιώς προκαλείται πλευρίτιδα και ανακοπή. Τα συμπτώματα του βήχα και του φταρνίσματος είναι τα ίδια με της ασπεργίλωσης, γι΄αυτό και η διάγνωση δεν είναι πάντα ξεκάθαρη.
Πνευμονία
Τα αίτια της πνευμονίας συνήθως τα ίδια με αυτά του κρυολογήματος. Το πουλί κάθεται έχοντας πυρετό στο δάπεδο, έχει καταρροή κι αναπνέει πολύ βαριά. Για να σωθεί πρέπει να του δοθούν αντιβιοτικά και τονωτικά φάρμακα.
Δυστοκία
Για διάφορους λόγους μπορεί να παρουσιαστεί δυστοκία. Όταν ένα νεαρό συνήθως θηλυκό γεννάει το πρώτο αυγό, οι μύες συσπώνται γύρω από τον ωαγωγό και την αμάρα. Αυτό συμβαίνει - και σε θηλυκά που έχουν ξαναγεννήσει – όταν υπάρξει απότομη αλλαγή θερμοκρασίας, ή από έλλειψη βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων, ή αν το θηλυκό για κάποιο λόγο είναι εξασθενημένο.
Σε τέτοια περίπτωση το θηλυκό κάθεται με φουσκωμένο φτέρωμα είτε στο δάπεδο του κλουβιού, είτε και στη φωλιά ακόμη, χωρίς να μπορεί να πιαστεί σε κλαδί ή να πετάξει, ανασαίνοντας έντονα και κουνώντας την ουρά του. Βοηθάμε τότε το πουλί, κάνοντας, με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή, απαλές μαλάξεις με χλιαρό λάδι στην κοιλιά του. Εάν δεν προσέξουμε, τότε θα σπάσει το αυγό μέσα στο πουλί με δυσάρεστες συνέπειες γι ΄αυτό.
Άκαρι (ακάρεα) των ποδιών.
Η ασθένεια αυτή προκαλείται από ακάρεα που ζουν ανάμεσα και κάτω από τις κεράτινες φολίδες των ποδιών και των δαχτύλων. Τρέφονται με κερατίνη. Για να την φτάσουν κάνουν τρύπες, αφήνοντας πίσω τους μια λευκωπή σκόνη. Όταν η προσβολή είναι σημαντική, βλέπουμε ακόμη και την ανώμαλη υφή των ποδιών και των δαχτύλων. Το πουλί τότε έχει έντονη φαγούρα και τσιμπάει συνεχώς τα πόδια του. Μπορούμε να βοηθήσουμε το πουλί αλείφοντας τα πόδια του με βαζελίνη, που κλείνει τις τρύπες και τα ακάρεα πεθαίνουν από ασφυξία. Πάρα πολύ αποτελεσματικό είναι και το λάδι για όπλα που διεισδύει και στις πιο μικρές και βαθιές τρύπες. Ο πάτος του κλουβιού καλύπτεται με χαρτί και όχι άμμο, για να μην κολλάει στα πόδια.
Η θεραπεία γίνεται για 5 ημέρες και την επαναλαμβάνουμε μετά από μια εβδομάδα, ώστε να θανατωθούν και τα ακάρεα που εκκολάφτηκαν.
Αρθρίτιδα
Οι τροφές που είναι πλούσιες σε θερμίδες και ο μικρός χώρος, έχει ως συνέπεια την διαταραχή στον μεταβολισμό. Οι νεφροί δεν λειτουργούν σωστά και αποτίθεται ουρικό οξύ στις αρθρώσεις. Είναι οι λεγόμενοι κιτρινωποί κόμποι στα δάχτυλα των πουλιών. Σε μια άλλη μορφή αρθρίτιδας προσβάλλονται τα εσωτερικά όργανα. Τα πουλιά πεθαίνουν συνήθως σε λίγες μέρες. Με ελαφριά, αλλά πλούσια σε βιταμίνες τροφή (πολλά χορταρικά και καρότα), επιτυγχάνεται εύκολα βελτίωση. Μπορεί να βοηθήσει και η χορήγηση σκευάσματος βιταμίνης Α για μια εβδομάδα.
Παχυσαρκία
Αυγά και τροφές ανάπτυξης δίνουμε μόνο στους γεννήτορες που μεγαλώνουν μικρά και σε μικρές ποσότητες μόνο κατά την πτερόρροια ή μετά από ανάρρωση. Αρκετά καναρίνια παχαίνουν όταν η διατροφή τους περιέχει, περισσότερους ή σε μεγαλύτερη ποσότητα, ελαιούχους σπόρους, Το μίγμα τότε θα πρέπει να εμπλουτιστεί φαλαρίδα, ασπράγκαθο και κεχρί χωρίς να ανατροφοδοτούμε τις ταϊστρες όταν αυτό επιλέγει μόνο τους ελαιούχους σπόρους. Δίνουμε επίσης φρούτα και λαχανικά. Σε ένα παχύσαρκο πουλί το λίπος του φαίνεται ξεκάθαρα κάτω από την κοιλιά του και ελαττώνει ή ακόμα κόβει το τραγούδι του.
Ψείρες
Οι ψείρες γεννούν τα αυγά τους γύρω από το καλάμι των φττερών και πολλαπλασιάζονται γοργά. Τα πουλιά έχουν έντονη φαγούρα και τα φτερά τους φαίνονται θαμπά και σκισμένα. Η περιοχή του αυχένα υποφέρει περισσότερο μιας και τα πουλιά δεν μπορούν να ξυθούν εκεί, ούτε με τη μύτη, ούτε με το πόδι. Καταστροφικό θα ήταν η ύπαρξη – ιδίως - κόκκινης ψείρας κατά την περίοδο που τα θηλυκά κλωσάνε. Τότε εγκαταλείπουν τη φωλιά τους. Στην αγορά κυκλοφορουν αρκετά καλά Σκευάσματα σε σπρέι, με τα οποία μπορούν να ψεκαστούν και τα πουλιά απευθείας και όλα τα μέρη του κλουβιού. Εγώ πάντα προνοώ να περιλούζω με ψειρόσκονη όλες τις φωλιές όταν τις τοποθετώ, αλλά και στα ενδιάμεσα, δηλ. κατά το χτίσιμο.
Πίκα (τράβηγμα φτερών)
Αυτή η κακά συνήθεια έχει πολλά και ποικίλα αίτια. Συχνά αρχίζει με το μάδημα των νεαρών από τους γονείς. Όταν το θηλυκό θέλει να ξαναζευγαρώσει, μαδάει τα μικρά για να κάνει φωλιά. Τα φτερά επίσης αποτελούν πηγή μεταλλικών στοιχείων. Κατά την πτερόρροια το φαινόμενο είναι πιο συχνό για τον παραπάνω λόγο. Άλλος λόγος είναι η πλήξη, γι΄ αυτό κρεμάμε στις πτήσεως σπάγγους. Μεταξύ άλλων θεωρούνται υπεύθυνα, ο κακός αέρας, η πολύ χαμηλή υγρασία και η έλλειψη φωτός. Υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά σπρέι που έχουν πικρή γεύση με καλά αποτελέσματα, όταν ψεκάζονται τα πουλιά.
Ραχίτιδα
Είναι η νόσος κατά την οποία τα πόδια και τα δάχτυλα παραμορφώνονται, μερικές φορές και οι φτερούγες και η σπονδυλική στήλη, μιας και τα οστά είναι πολύ μαλακά. Αυτό συμβαίνει κυρίως από έλλειψη βιταμίνης D, που για να την συνθέσουν τα πουλιά χρειάζονται ηλιακό φως. Σε πουλιά που βρίσκονται σε κλειστούς χώρούς, χορηγούμε προσεκτικά επιπλέον βιταμίνη D, και για να συνθέσουν την προβιταμίνη που παίρνουν από την τροφή σε βιταμίνη D, φροντίζουμε για τις αντίστοιχες πηγές φωτός. Λαμπτήρες όπως οι Tru Life από την Αμερική και τελευταία οι Osram Lumilux ή Osram Ultra Vitalux κάνουν καλή δουλειά. Είναι αποτελεσματικοί και ακίνδυνοι.
Κολοβακίλλωση
Την ασθένεια προκαλεί ένα βακτηρίδιο, το Escherichia coli το οποί είναι φυσιολογικά παρόν στα έντερα, αλλά μπορεί να προκαλέσει ασθένεια αν διαταραχθεί η εντερική χλωρίδα ή αν φτάσει σε κάποιο άλλο μέρος του πουλιού, όπως π.χ. ο ωαγωγός. Συνήθως προκαλεί χλωμάδα, υδαρή διάρροια, ιδιαίτερα κατά το κλώσσημα και πολύ συχνά είναι μοιραία.
Ορνίθωση (Ψιττάκωση)
Πρόκειται για μια σοβαρή ασθένεια, γιατί μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο. Είναι πολύ συνηθισμένη στους παπαγάλους και τα περιστέρια και λιγότερο στα καναρίνια. Τα άρρωστα πουλιά μπορεί να υποφέρουν από διάρροιες ή να δείχνουν σημάδια αναπνευστικής νόσου. Αρκετές είναι και οι φορές που ένα πουλί μπορεί να πάσχει από ψιττάκωση, χωρίς να εμφανίζει οποιοδήποτε σύμπτωμα κι έτσι να τη μεταδώσει σε άλλα πουλιά και στον άνθρωπο.
*** Οι πληροφορίες δίνονται από τον Κο HORST BIELFWELD κατά το μεγαλύτερο μέρος και γίνονται προσωπικές συμπληρώσεις από προσωπική εμπειρία, καθώς και από έρευνα σε Blogs & Sites του εξωτερικού.
